Siz D/s bir ilişkiye ihtiyaç duyduğunuzu ne zaman anladınız? Yani hangi noktada bunu denemeliyim dediniz?
Şimdiden teşekkürler.

(Soru tafamızdan kısaltıldı)

Merhaba. Öncelikle içerisin de bulunduğunuz durumu, kendinize dürüst olmak adına araştırıp sorgulamanız çok hoşuma gitti.
Bdsm, görselleriyle zaman zaman aşırı korkutan, zaman zaman kendisine sürünerek arşınladığım bir yoldu benim için. Ben korkularımın kölesi olup hep kendimi geri çekmiştim. Sadece izliyor ve cesaretim olmadığı için bir adım atmıyordum. Kendime olan öz saygımın ağır bastığı zamanlar da köle olma fikri bile bana itici geliyordu.

Yine de bu aşamalar da Efendime sürekli kendimi hatırlatma çabasında mailler atar kendimi her hangi bir şekilde ona kabul etme çabasına düşerdim. Kararsızlığımı anlamış olacak ki pek oralı olmaz bir kaç cümlede beni geçiştirirdi. Köle olarak Onun mevcudiyetine kabul buyurulmadan önce onu arkadaş, baba, kardeş, aşk, saplantı, öfke, melankoli gibi değerlere koymaya çabalamıştım. Kendime dürüst olduğum an ONUN için kendimi ezebilecek kadar kendimin farkına vardım. Ve o an Efendim bana elini uzattı.

D/s bir bitki gibi özen istiyor

Efendi/köle ilişkisi gerçekten kolay bir süreç değil. D/s bir bitki gibi özen istiyor. Açıkçası yazımı Efendim de okuyacağı için şuan heyecanla yazıyorum. Uç noktanızda barındırdığınız harika bir insan tarafından kabul görmek nasıl bir mutluluk anlatılmaz. Kendisinin psikolojik ve tıbbi bilgileri olduğu için baştan beri acı konusun da umarsız davranmaya çalıştım. Elbette 3 buçuklar atarak. Üstelik, Acı algılarına hükümedebilecek kadar güçlüyüz ve kadınız. Acıyı kafanız da büyütürseniz o anı yitirirsiniz. Acıyı kabul edin ve acıyı bağışlayın. Acıya direnç gösterirseniz özünüzü inkar edersiniz.

Acıya yoğun bir sevgi beslerseniz eğer bir süre sonra acıya köle olursunuz. Ama acıyı kabul ederseniz ve üstelik acıyı ondan en sevdiğiniz Efendiniz den geldiğini bilerek kabul ederseniz özünüz kutsal bir özgürlüğe ulaşacaktır. Efendim hatalarımı cezalandırmak için beni acıyla tanıştırdı. Mutlaka kendi keyifi için de ben bu acıyı yaşadım. Affedilmek için acı çekmek ve üstelik Efendimi de hoşnut etmek beni acıyla bütünleştirdi.
Anlatmak kolay ama tabi bu süreci sağlıklı atlatmak epey zordu. Sadece kendinizi bırakın.

Efendimin hep buyurduğu gibi oldum ben .”Su gibi ol”..

Ben 100 kırbaç için istenen pozisyona girerim

Size kabul ederseniz önermek istediğim Efendinizi bulmadan ya da ona ve D/s ilişki içine sığınmadan önce kendinize daha da fazla açık olun. Travmalarınızı yıkımlarınızı enkalarınızı değerlendirin. Bazı güzel davranışlar bile sizi geçmişe götürüp üzebilir. Sağlıklı bir ilişki olmasını istiyorsanız kendinizi olduğunuz gibi anlatın. Efendinizin sizi sizden daha fazla tanımasına izin verin. Size sormasa da bilin ki çatal tutuşunuzdan bile sizin ruh halinizi anlar. Salt işkence diye bir durum olmadığını Efendinizi ruhunuza da işkence edebileceğini iyi bilin. Emin olun 100 kırbaçmı yoksa 3 azarlı cümle mi deseler ben 100 kırbaç için istenen pozisyona girerim. Acının sonu yoktur.
Her acı bir önceki acınızı öldürür. Bir süre sonra acının felsefesini sümüklü ve ağlak halde bulursunuz. O da bir olgu deyip sarılırsınız. Acılar gerçek duygulardır.

Sınırlarınızı Efendiniz le paylaşın. Siz de su olun. D/s şartlarını yerine getirin ve hakkını verin. Zamanla genişleyen bir ırmak olun. Sınırlarınız genişledikçe acıdan daha önemli ayrıntıları kavrayabilecek ve yolunuza daha emin devam edebileceksiniz.

Sevgiler & Saygılar